Vóór de pandemie zou Ana kleine hoeveelheden van het salaris van haar man Oscar sparen om voor de toekomst van hun kinderen te zorgen. Maar nadat Oscar in april 2020 zijn baan verloor, was de bijna $10.000 die Ana in acht jaar had gespaard, binnen acht maanden volledig opgebruikt en werd gebruikt als een reddingslijn om huur, nutsvoorzieningen en voedsel te betalen.
Nadat ze uit Mexico waren geëmigreerd, hoopten Ana en Oscar dat hun kinderen meer kansen zouden krijgen dan vroeger. Misschien zouden de besparingen helpen om het collegegeld voor Kimberly, 12, te betalen of om kunstbenodigdheden te kopen voor Montserrat, 8, die dol is op het maken van landschapsschilderijen van zonsondergangen. Het zou ook de kosten van therapie voor Oscar Jr., die 7 jaar oud en autistisch is, kunnen hebben gedekt. Ana noemt Oscar Jr. haar 'speciale kind' dat 'ons heeft geleerd elk obstakel in ons leven te overwinnen'.
In een recent onderzoek onder Second Harvest-klanten meldde 60% van de respondenten dat ze op dit moment minder dan $100 aan spaargeld hebben.
Een gezin wordt geconfronteerd met baanverlies en voedselonzekerheid
Vóór COVID-19 reisde Oscar door Noord-Californië om op bouwplaatsen te werken. Oscar's motivatie, die vaak 's avonds laat thuiskwam, waren zijn kinderen. Hij vertelde: “Het is fijn als ik thuiskom en (mijn kinderen) één oog opendoe. Eén oog is open, het andere is gesloten, maar ze zeggen: 'Papa, je bent thuis.'”
Oscar worstelde van april tot december 2020 zonder enig inkomen om zijn gezin te onderhouden. “Ik had een enorm gewicht op mijn schouders, maar bracht het niet over op mijn kinderen. Ik droeg het helemaal alleen omdat ik het hoofd van het gezin ben. Ik kon niet huilen waar ze bij waren', zei Oscar.
Ana en Oscar concentreerden zich op het vermijden van schulden en het dekken van essentiële kosten. Dankzij afstandsonderwijs werd het appartement met één slaapkamer van het gezin ook een klaslokaal en een cafetaria, wat betekende dat hun kinderen betrouwbare internettoegang hadden en dat ze thuis meer maaltijden konden verstrekken. Geconfronteerd met deze stijgende kosten, gebruikte het gezin hun spaargeld om huur te betalen en wendde zich vervolgens tot Second Harvest of Silicon Valley om hun keuken te vullen met verse producten, droge goederen, vlees en eieren. Ana dacht: 'God zij dank; Hij geeft ons toegang tot deze (boodschappendistributies) en harten zoals degenen die geven zonder er iets voor terug te krijgen … we hadden echt niet genoeg om voedsel te kopen.”
Hoop door gemeenschap
Naast het verstrekken van financiële steun aan Ana en Oscar, inspireerden de boodschappen van Second Harvest ook een gevoel van hoop en gemeenschap. Het stel voelde zich bemoedigd toen ze getuige waren van de bergen dozen en vriendelijke vrijwilligers bij de boodschappendistributie. Terugkijkend op de talloze auto's die worden volgeladen met voedsel van Second Harvest, zei Oscar: "Ik weet dat elk kind dat melk opent en het in ontbijtgranen giet ... glimlacht. ... Iedereen is blij en tevreden met hoop in de vorm van een doos of een tas. Het is de hoop die veel mensen mee naar huis nemen, die Second Harvest naar elk huis heeft gebracht.”
Kimberly, Montserrat en Oscar Jr. gaan op zoek naar melk zodra ze dozen van Second Harvest zien en maken meteen boterhammen met pindakaas en jam met glazen melk. De kinderen zoeken ook naar hun favorieten: broccoli en maïs. Ze waarderen vers, voedzaam voedsel dat hen helpt gezond te blijven. Ana legde uit: "Eten dat Second Harvest ons brengt (is) een gelegenheid om samen te komen. En we koken het met liefde. We verenigen ons als een familie en zitten rond de tafel. En we genieten van het eten dat ze ons brengen.”
Ana hielp bij het opzetten van een bewegingsles om leden van de gemeenschap te ondersteunen die tijdens de pandemie worstelen met geestelijke gezondheid. Ze deelt fruit uit Second Harvest of Silicon Valley zodat de klas na de training kan bijtanken met een voedzaam tussendoortje.
Een langzaam herstel begint
Niettemin zal het economisch herstel jaren duren voor Ana en haar familie. Oscar heeft meer werk gekregen, maar heeft ook chronische spierpijn ontwikkeld die zijn vermogen om lange diensten te werken beperkt. Ana beschrijft de drastische effecten van de pandemie en zegt: “Het kostte jaren om dit geld te sparen en slechts maanden om het uit te geven … niet vanwege ons, maar omdat we een pandemie doormaakten … we konden dit niet voorzien, niet alles doen … het zal me acht jaar kosten om ons spaargeld terug te krijgen.” Zonder een vast inkomen dat de uitzonderlijk hoge kosten van levensonderhoud van de Bay Area kan dekken, zullen Ana en Oscar blijven vertrouwen op voedsel van Second Harvest.
Ana hoopt nog steeds dat het gezin zijn spaargeld weer op zal bouwen. Ze hoopt ze te verhuizen naar een groter huis, niet alleen om de kinderen privacy te bieden, maar ook om hen te inspireren met een voorbeeld van wat hard werken kan bereiken. Ana vertelde ons: “(Onze kinderen) zullen in staat zijn om meer dingen te doen dan wij kunnen. We willen dat ze geen genoegen nemen met wat ze hebben. … Nu wonen we in een klein appartement, maar ze kunnen geïnspireerd worden om ooit een huis te hebben of een grotere flat, een grotere plaats die bij hen past.”
